Wirusowe zapalenie wątroby typu C, którego konsekwencją jest pozapalna marskość wątroby i pierwotny rak wątroby, jest wywoływane przez wirus HCV. Wirus HCV został zidentyfikowany dopiero w 1989 roku, choć już wcześniej lekarze przewidywali jego istnienie. Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV) odpowiada za ok. 20 proc. ostrych zapaleń wątroby, głównie krwiopochodnych, a w skali światowej jest przyczyną 70 proc. przypadków przewlekłego zapalenia wątroby. Wirus ten jest niebezpieczny, ponieważ zakażenie w wielu przypadkach przebiega bezobjawowo, natomiast zapalenie ostre zmienia się w postać przewlekłą, która w konsekwencji prowadzi do marskości wątroby oraz nowotworu. Nie istnieje szczepionka, która mogłaby zapobiec powstawaniu chorobie.
Przyczyny zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu C
Najczęstszą przyczyną zakażenia wirusem HCV jest przetoczenie krwi i produktów krwiopochodnych, a także przez zabiegi medyczne przeprowadzone za pomocą niesterylnego sprzętu, połączone z naruszeniem ciągłości powłok ciała. W znacznie mniejszym stopniu przyczyną zakażenia mogą być kontakty seksualne. Dawniej źródłem zakażeń były transfuzje krwi, ale obecnie badania dawców krwi znacząco wyeliminowało tą przyczynę. Szczególnie narażeni na zakażenie wirusowym zapaleniem wątroby typu C są pracownicy służby zdrowia, osoby po zabiegach związanych z kontaktem z krwią, pacjenci z hemofilią u których konieczne jest podawanie czynników krzepnięcia pobieranych z krwi. W grupie podwyższonego ryzyka są narkomani, którzy przyjmują narkotyki dożylnie i osoby często zmieniające partnerów seksualnych. Na zakażenie narażone są też osoby mieszkające pod jednym dachem z osobą zakażoną wirusowym zapaleniem wątroby typu C. Do zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu C może dojść również przez przeniesienie wirusa z matki na płód podczas porodu. Możliwa jest również zakażenie poprzez przeniesienie wirusa z matki na płód podczas porodu.
Objawy i rozpoznanie wirusowego zapalenia wątroby typu C
W większości przypadków Wirusowe Zapalenie Wątroby typu C przebiega bez wyraźniejszych objawów i z tego powodu początek choroby jest często przeoczany. Żółtaczka z poprzedzającymi ją objawami podobnymi do grypy występuje tylko u 35 proc. zakażonych. Postać przewlekła choroby charakteryzuje się ogólnym osłabieniem, zaburzeniami czucia, dolegliwościami bólowymi mięśni oraz świądem skóry i często wiąże się z zaburzeniami autoimmunologicznymi, takimi jak kłębuszkowe zapalenie nerek, trombocytopenia, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy i inne. Czasem mogą wystąpić zaburzenia neurologiczne o typie polineuropatii obwodowych. Najpopularniejszą i najprostszą metodą na wykrycie zakażenia wirusem HCV jest badanie krwi na obecność przeciwciał anty HVC. Badanie jest wiarygodne po upływie kilku tygodni od chwili, w której mogło dojść do potencjalnego zakażenia. Krew do badania pobiera się z żyły łokciowej tak samo jak przy klasycznej morfologii. Dodatni wynik testu nie musi oznaczać choroby, potwierdza jedynie to, że organizm miał kontakt z wirusem.
Gdzie można zgłosić się na badanie HCV?
Badanie HCV należu do zalecanych badań przesiewowych. Stanowi jeden z elementów wczesnego zapobiegania nowotworom wątroby, ponieważ HCV w późnym stadium zakażenia powodować może marskość wątroby. Bezpłatne badania przesiewowe, w kierunku zakażenia wirusem HCV wywołującym wirusowe zapalenie wątroby typu C, można wykonać na przykład w Centrach Medycznych należących do Grupy Scanmed.
